Het leven in een gezin met een opgroeiende puber is interessant. Er gebeurt heel wat in het lichaam van de jongere. Lichaamsdelen groeien, de baard komt in de keel, de hormoonhuishouding verandert, het puberbrein is aardig aan het werk, een eigen wil ontstaat en kids zijn je ineens fysiek maar ook verbaal de baas….. denken ze!
Verbaal de baas
Wat gebeurt er als je kind jou ineens verbaal de baas lijkt te zijn? Wat voorheen ‘ja’ was is nu ‘nee’ en omgekeerd. Ze zeggen wat ze denken zonder enige vorm van censuur. Waar er eerst nog gelachen werd om een goeie grap die je maakt, wordt je nu uitgelachen. Waar je in het bijzijn van andere vrienden of vriendinnen iets leuks kon vertellen, zet je kind je nu voor schut met: Mam, dit is echt beschamend! En als je besluit je liefde dan maar te uiten door een knuffel te geven, wordt je weggeduwd. Daar gaat je zelfvertrouwen en het idee dat je best een leuke moeder was.
Incasseren voor het goede doel
Maar wat moet je dan doen? Hou van je puber en wees present als je nodig bent. Gun jouw kind dat hij of zij los komt van jou. Loskomen doet een puber door zich tegen de allerliefste en aller veiligste mensen om zich heen af te zetten. Zie dit als compliment! Jouw kind vormt een eigen identiteit als hij de vrijheid krijgt om een mening te vormen. Als moeder mag je leren incasseren voor het goede doel, namelijk een mentaal-gezond volwassen kind. Een belangrijke en uiteindelijk dankbare taak. Besef dat je kind het niet persoonlijk bedoelt als je je gekwetst voelt. Dit gedrag is inherent aan de puberteit. Wees duidelijk en communiceer jouw grenzen, regels en consequenties.
Hoe beter jij je puber laat los komen van jou, hoe beter jouw puber zich ontwikkelt naar volwassenheid. Voorkom dat frustratie de overhand krijgt. Geniet vooral van de kleine korte momentjes dat jouw puber even vergeet dat hij of zij een puber is en zich per ongeluk even lekker tegen je aan nestelt. Hou van je puber, onvoorwaardelijk!