“Buitenspelen zou een vak op school moeten zijn!” Johan Cruijff
Kinderen hebben veel tijd, ruimte en mogelijkheden om lekker buiten te spelen en te bewegen. In de speelpauzes op school, bij het buiten spelen en tijdens het sporten.
Buitenspelen is belangrijk voor kinderen. Het geeft een stevige basis in hun motorische en sociaal-emotionele ontwikkeling. Ze leren spelenderwijs wat ze leuk en niet vinden. Wat ze wel kunnen en wat ze niet kunnen. Wat veilig is of gevaarlijk. Ze leren wat hun grenzen zijn en hoe ze hun grenzen duidelijk kunnen maken. Hoe ze zichzelf weerbaar maken en hoe creatief en vindingrijk ze zijn.
Naast wat kinderen allemaal leren tijdens buitenspelen, fungeert buitenspelen tegelijkertijd als een uitlaatklep om bepaalde energieën en emoties los te laten. Zodra je in de buurt van een schoolplein komt, hoor je gauw dat het pauze is. Kinderen gillen, schreeuwen, joelen, lachen, rennen, zingen, springen en soms is er ook ruzie en verdriet op het plein. Het zijn allemaal uitingen van verschillende emoties. En dat is gezond voor het ontwikkelen en welbevinden van een kind.
En als ik dit zo opschrijf, vraag ik me steeds af waarom dit eigenlijk alleen door kinderen wordt gedaan. Waarom is er geen speelpauze voor volwassenen op het werk? Alle positieve punten waar kinderen profijt van hebben, kunnen ook nog steeds helpend zijn voor volwassenen. Verplicht buitenspelen op het werk zou een effectieve, creatieve en gezonde werkhouding bieden. Bewegen houdt je vitaal, zorgt voor betere weerstand en geeft minder ziekteverzuim. Vaak wordt vergeten dat we naast werken ook plezier en ontspanning kunnen beleven met elkaar, wat een gunstig effect heeft op de samenwerking binnen een bedrijf.
Stel je voor dat je met de werknemers van je bedrijf in de pauze trefbal doet. Alle rangen en standen vervallen en iedereen is voor even gelijk. Samen plezier beleven, samen de strijd aangaan en vechten voor de overwinning. Na de pauze gaat iedereen met rode koppies weer terug naar zijn werkplek. Het zou een mooi mentaal en fysiek opfrismoment zijn. Hoe lang is het geleden dat je hebt gegild van plezier? Of vinden we dat dat niet meer bij ons past. Juist die manier van je uiten, kan genezend werken als het gaat om emotie- en stressregulatie.
Teambuildingsactiviteiten doen, is een voorbeeld van (buiten)spelen. Het doel is om als groep beter en effectiever te kunnen samen werken. Veel bedrijven maken ruimte om regelmatig aan teambuilding te doen. Maar hoe fijn is het als je dit iedere dag zou kunnen beleven?
Ik besef dat de realiteit is, dat bedrijven een speelpauze niet snel zullen gaan inlassen. We zijn gewend om in de pauze binnen in de kantine te eten, of een wandelingetje te maken. Ik hoor het al gonzen op de afdelingen zodra er een memo wordt verzonden met de nieuwe regel: “Verplichte speelpauze buiten op het grasveld bij de parkeerplaats”. Schaamte en afkeur zal overheersen. “Zijn ze nou helemaal gek geworden, dit kunnen ze ons toch niet verplichten?”. Onze cultuur met waarden en normen hebben ons zo geconditioneerd dat dit een raar idee zou zijn.
In het filmpje hieronder zie je ambtenaren in Washington, die waren ingesneeuwd. Ze vonden een leuke manier om de tijd te doden. Bekijk hoe ze als kinderen spelen, schreeuwen en genieten tijdens dit sneeuwballengevecht.
Waarschijnlijk is mijn idee voor een speelpauze op het werk een illusie. Het buitenspelen zal veelal beperkt blijven tot een vakantie en tijdens het beoefenen van je sport. Ach, en dat boterhammetje eet ik wel gewoon op in de kantine, terwijl ik op mijn telefoon een spelletje speel.