Nieuwe mensen ontmoeten is gezond voor je! Ze laten je vaak nieuwe dingen zien of ervaren.
Toen ik 12 jaar was, brak er een fase in mijn leven aan dat ik me er van bewust werd dat er ook een interessant leven was buiten mijzelf en mijn familie om. Ik kwam steeds vaker bij andere mensen, nieuwe vrienden thuis. Mijn wereld werd groter en ik ging me steeds meer interesseren in anderen.
Het leven van andere gezinnen was in de basis vaak hetzelfde. In sommige huizen voelde ik me meteen op m’n gemak, maar bij andere mensen thuis overheerste er een onbehagelijk gevoel, waardoor ik kon concluderen dat mijn moeder toch wel de allerliefste was en ik ook tevreden kon zijn met het het sfeervolle interieur bij ons thuis.
Na veel ervaringen zag ik dat wat bij ons normaal was, voor een ander soms niet normaal was. Ik leerde dat er verschillende maatstaven waren en dat iedereen leeft volgens eigen principes. Door regelmatig nieuwe mensen te ontmoeten en hun levenswijze te ervaren, krijg je een groter realiteitsbeeld. Je eigen standaarden zie je in een ander daglicht. De empathie in verschillende levenswijzen kan groter worden. Het stelt je misschien zelfs in staat om flexibeler om te gaan met je eigen principes om te toetsen of ze nog wel bij je passen.
De zomervakantie is bij uitstek een mooi moment om nieuwe mensen te ontmoeten en je eigen gewoontes onder de loep te nemen. Want dat mensen verschillend zijn, zie je vooral tijdens een verblijf in een ander land.
Zo had onze dochter van 10 jaar een Nederlands vriendinnetje op de camping. Ze hadden veel plezier samen in het zwembad en voor we het in de gaten hadden zat ze bij ons aan tafel mee te eten. Maar het meisje wist mij ineens te verrassen. Terwijl wij op de veranda zaten, verscheen dit vriendinnetje in onze stacaravan. Met haar handen gebaarde ze naar de keuken en vroeg: “Waar staan hier de limonadeglazen?”
We waren een moment verbaasd want wij hadden zelf altijd geleerd om bij andere mensen bescheiden te zijn. Daar hoorde bij dat je niet om eten en drinken zou zeuren, en een afwachtende houding aan zou nemen. Maar plotseling stonden deze principes op losse schroeven toen we merkten dat dit meisje deze regels niet toepaste. Mijn kinderen keken verschrikt op naar mij en waren benieuwd hoe ik dit zou gaan aanpakken. Er viel een stilte. In mijn hoofd ging er van alles door me heen: Moet ik boos worden… haar terecht wijzen… melden hoe onze regels gelden hier… accepteren dat zij anders is opgevoed…zijn onze regels dan ouderwets… wat leuk eigenlijk dat ze zo vrij is… ze lijkt een beetje op Pippie Langkous… als ik er niets van zeg denken mijn kinderen dat ze dit bij anderen ook kunnen doen en help ik de opvoeding om zeep… zal ik doen alsof ik het niet heb gehoord… of zeg ik gewoon waar de glazen staan?
Na een korte adempauze kon ik met een glimlach vertellen dat het het voor ons niet gebruikelijk is om zomaar zelf drinken te gaat pakken bij anderen. Haar reactie was kort maar krachtig: “Oh, ok!” Vervolgens mocht onze dochter drinken pakken voor hun samen met een snoepje erbij en leek er verder niets meer aan de hand. Tenminste bij de kinderen niet.
Bij mij sudderde dit voorval nog na en zorgde ervoor dat ik ging nadenken. Wat voor ons normaal is, hoeft voor anderen niet vanzelfsprekend te zijn.
Dankzij dit meisje ging ik evalueren waarom we deze regel eigenlijk hebben. En is hoe ik het zie wel normaal? En wat is normaal?
Dank je wel meisje voor de spontane les die je me hebt gegeven. Het was leuk je te ontmoeten!